این روزها برخی از جریانها و افراد سیاسی از چرخش روحانی به سمت اصولگرایان سخن میگویند. من هم میخواستم از این افراد سوال کنم دقیقا از کدام چرخش سخن میگویید؟ کاری نکردن در برخی امور به معنای چرخش نیست اما دیدن صحنه تصادف اتوبوس در جاده سوادکوه باعث شد من از روحانی به سمت اتوبوس بچرخم.
۱۳ ایرانی در یک حادثه تصادف جان خود را از دست دادند. میدانم این خبر برای بسیاری از ما عادی شده است. درست مانند خواندن خبری از یک عملیات انتحاری در افغانستان، پاکستان و عراق.
عادی شده است. اتوبوس، دانش آموز،، سرباز، مردم عادی، تصادف. شنیدن این کلمات برای ما عادی شده است. اصلا گویی هر سال سهمیهای اینچنین داریم. اتوبوس نباشد، بخاری مدرسه است، بخاری نباشد قطار است و…
ایرانیها در جادهها میمیرند و کسی فکری به حال این ماجرا نمیکند. همین امسال چند خانواده ایرانی داغدار اتوبوسهای مرگ شدند.
ایران کشور امنی است. کشوری که با وجود حضور در منطقه ناامن و پرتنش خاورمیانه شاهد عملیات تروریستی و انفجار نیست اما بیایید قبول کنیم این امن بودن شامل جادههای ایران نمیشود. جادههای ایران امن نیست.
آمار کشتههای تصادف در ایران بیشتر از بسیاری از جنگها و عملیات تروریستی است. به نظر میرسد این آمار برای ما عادی شده است. منظور از «ما» یعنی مسئولان و مردم.
مگر میشود این همه حادثه را دید و کاری نکرد.
تا میآید داغ یک اتوبوس آرام شود داغ دیگر بر تن ایران مینشیند. علت اصلی بسیاری از این تصادفها هم اشتباه راننده و یا خرابی و قدیمی بودن اتوبوسهاست. دلیل مشخص است اما مثل اینکه قرار نیست فکری به حال آن کنیم.
نمیدانم تا کی میخواهیم اخبار این حوادث را بخوانیم و بعد درباره آنها بنویسیم تا حادثه بعدی.
راه حلهای جلوگیری از این حوادث هم مشخص است. اتوبوسهای قدیمی باید از جادههای ایران جمع شود. هنوز در برخی جادههای ایران اتوبوسهای بنز که متعلق به سالهای دور است در حال رفت و آمد هستند.
باید فکری به حال رانندگان اتوبوس کنیم. ساعت رانندگی آنها را کم کنیم. برای ورود به این شغل سخت گیری کنیم. نباید اجازه داد جان انسانها در اختیار افرادی باشد که هیچ مسئولیت پذیری ندارند.
در آخر هم باید بپذیریم که جادههای ایران هم چندان امن نیست. برخی از حوادث به خاطر خرابی جادههاست.
دولت، مجلس، نیروی انتظامی و کسانی که نقشی در این ماجرا دارند باید به صورت فوری به این ماجرا ورود کنند. وظیفه ما به عنوان روزنامه نگار، نوشتن و پیگیری ماجراست و وظیفه مسئولان حل این بحران.
در این میان مردم هم میتوانند از بروز چنین حوادثی جلوگیری کنند. میدانم اتوبوس ارزانترین وسیله برای مسافرت است اما میشود در هنگامی که در حال خرید بلیط هستیم مطمئن شویم که اتوبوس جدید و سالم است. بیاییم سوار اتوبوسهای قدیمی نشویم حتی اگر میخواهیم از تهران به قم برویم.
اتوبوسهای مرگ تبدیل به یک بحران شده است. لطفا فکری به حال بحران کنید.
✍? عصر ایران؛ مصطفی داننده